Moje narzędzia

Uszczelnienia sztywne rodzaje płyt

Szczegóły

Odsłony: 171

Cześć
Dzisiejszy tekst będzie dotyczył płyt uszczelkarskich do samodzielnego wycinania uszczelek firmy Gambit.

Firma wytwarza bezazbestowe płyty uszczelkarskie serii GAMBIT AF, które są nowoczesnymi materiałami przeznaczonymi do wykonywania uszczelnień technicznych (na szeroki zakres ciśnień i temperatur) oraz kontaktu z różnymi mediami technicznymi. Są one kompozytem najwyższej jakości włókien aramidowych, specjalnie komponowanych włókien i wypełniaczy nieorganicznych, a także odpowiednich dla zaplanowanych warunków pracy elastomerów. Wysoko wyspecjalizowany i prowadzony z zachowaniem wymogów normy ISO-9001 system kalandrowania arkuszy gwarantuje stabilne i utrzymane na najwyższym poziomie parametry techniczne (tabela odporności chemicznej płyt uszczelkarskich GAMBIT).

Płyty GAMBIT AF są płytami, których cechy techniczne spełniają wymagania dla większości zastosowań. W przypadkach, gdy wyjątkowe warunki pracy nie zezwalają na użycie płyt GAMBIT AF, firma proponuje arkusze na bazie grafitu ekspandowanego, wermikulitu ekspandowanego lub PTFE. Produkty te reprezentują najwyższą jakość i niezawodność.

Wszystkie wymienione w tabelach i opisach informacje bazują na wieloletnim doświadczeniu w produkcji tych wyrobów i ich używaniu. Ze powodu, iż na pracę uszczelnienia w zaworze ma wpływ wiele czynników wynikających ze trybu montażu, parametrów pracy instalacji oraz uszczelnianego medium, przywołane parametry techniczne mają charakter orientacyjny i nie stanowią podstawy do żądań, a specyficzne wdrożenia wyrobów wymagają kontaktu z producentem, lub wykonania samodzielnych prób.

UWAGI DOTYCZĄCE DOBORU I MONTAŻU USZCZELEK Z PŁYT USZCZELKARSKICH GAMBIT

Dobierając dla danego elementu uszczelniającego tworzywo na uszczelkę, trzeba uwzględnić dużo elementów. Najważniejsze z nich to temperatura i ciśnienie pracy, gatunek uszczelnianego medium oraz konstrukcja złącza. Występują również inne czynniki mające wpływ na skuteczność uszczelnienia, jak na przykład cykliczność pracy, wibracje mechaniczne, staranność montażu lub stan techniczny kołnierzy.
Wartości z tabeli pozwalają dobrać materiał, który najlepiej spełni wymagania odnośnie istniejących w danym złączu warunków pracy. Uwzględnić należy fakt, że obszar pracy powinien się znaleźć w bezpiecznym miejscuna wykresie. Nie oznacza to jednak, że w niektórych przypadkach uszczelnienie nie może efektywnie pracować w parametrach spoza wykresu, jednak wówczas należy skonsultować się z technologiem lub przeprowadzić próbę eksploatacyjną.

Aby jednak uszczelnienie zdołało długo i stabilnie pracować, niezbędne jest spełnienie pewnych wymogów dotyczących kołnierzy, śrub i sposobu montażu. Kluczowym warunkiem jest zapewnienie równoległości i płaskości współpracujących kołnierzy. Tylko w takim wypadku możliwe jest otrzymanie na całej powierzchni uszczelnianej zacisków montażowych większych od wymaganych procedurami obliczeniowymi, a zarazem nieprzekraczających naprężeń niszczących uszczelkę w warunkach roboczych. Czasami sytuacja wygląda tak, że użycie kluczy dynamometrycznych nie jest możliwe. W tym wypadku promujemy wywarcie takiego zacisku między częściami dokręcanymi, aby uszczelnienie zostało ściśnięte o 8-10% swojej uprzedniej grubości. Zacisk taki jest wystarczający w większości przypadków do osiągnięcia odpowiedniej szczelności, nie powodując jednocześnie uszkodzenia struktury uszczelki. Podobnie zaleca się stosowanie na całym złączu identycznych śrub w dobrym stanie technicznym i powleczonych dobrym smarem.

https://domtechniczny24.pl/p%C5%82yta-na-uszczelki-temasil-ng.html

Surowiec, z którego wytworzone są płyty uszczelkarsskie, to laminat złożony ze składników organicznych i nieorganicznych. Może on odpowiednio i efektywnie pracować w temperaturach nieosiągalnych dla niektórych z jego składników. Należy jednak zdawać sobie sprawę ze specyfiki materiału, jego mocnych i słabych stron.

Wszystkie uszczelki z płyt aramidowo - kauczukowych utwardzją się w temperaturach powyżej 200°C. Dobre płyty, a takimi są płyty GAMBIT, nawet w takim stanie zachowują parametry wystarczjąc do skompensowania ruchów cieplnych elementów złącza w deklarowanych zakresach temperatur. Jest to bazowy warunek zachowania szczelności uszczelnienia, szczególnie w przypadku uszczelnień poddanych cyklom cieplnym.

Kolejnym zagrożeniem dla płyt aramidowo - kauczukowych w temperaturze ponad 380°C jest zjawisko utleniania (oksydacji). W jego wyniku wypala się spajający płytę elastomer. Aby przeciwdziałać temu zjawisku, kluczowe jest odgrodzenie elastomerowego komponentu od chemicznego wpływu zarówno medium uszczelnianego, jak i tlenu z otoczenia. Cel ten osiąga się najczęściej dwoma sposobami.
Pierwszym z nich jest odpowiednia konstrukcja kołnierza, np. wpust-wypust czy występ-rowek.
Drugą jest saterowanie (zabezpieczenie krawędzi uszczelki metalem).

Prawidłowo przygotowane złącze kołnierzowe z dobrze dobraną uszczelką, zamontowaną we poprawny sposób może zachowywać szczelność przez długi okres eksploatacji. Niedopuszczalne jest jednak powtórne zastosowanie raz rozmontowanych uszczelek.

Uszczelki można wycinać korzystając z odpowiednich wykrojników, maszyn CNC z ploterem lub ręcznie cyrklem i nożem. Większość materiałów na uszczelki jest na tyle elastyczna, że bez problemu daje się wycinać.

Olejoodporne gumy na uszczelki i uszczelnienia

Szczegóły

Odsłony: 231

Jednym z rodzajów surowców używanych do produkcji uszczelnień jest guma olejoodporna NBR.
Na magazynie mamy płyty wykonane z tego materiału. Poniżej krótka charakterystyka:
Guma NBR – Kauczuk akrylonitrylo - butadienowy (ang. nitril butadien scrubber), popularnie nazywany gumą olejoodporną, jest chętnie stosowanym półproduktem gumowym do wyrobu podkładek i uszczelek pracujących statycznie w stanie nie rozciągniętym oraz innych elementów w pompach (np. powłoka NBR pokrywa dyfuzory w pompach bardziej odpornych na ścieranie).

Guma NBR nadzwyczaj dobrze spisuje się w warunkach ścisku i znacznych ciśnień pracy. Stosowana jest do amortyzacji maszyn wirujących. Stosowana jest także do produkcji węży ssawnych i tłocznych do transportu olejów.

Popularność gumy NBR wynika z dobrych parametrów użytkowych tego materiału a dobitnym atutem jest tutaj doskonała odporność na smary i oleje. Dostępne na rynku płyty gumowe wulkanizowane z mieszanek gumowych NBR mogą być wytwarzane bez przekładek tkaninowych lub z 1 lub 2 przekładkami. Przekładka tkaninowa wzmacnia odporność mechaniczną produktu.

Elastomer NBR może być stosowany z powodzeniem min przy pompach do:
amoniaku, acetylenu, płynu chłodniczego, butanolu, kwasu cytrynowego, ropy naftowej nieprzetworzonej, detergentów, oleju napędowego, benzyny, glikolu, metanolu, gazu ziemnego, kwasu salicylowego, wody morskiej, ścieków, olejów roślinnych.

Mieszanka gumowa NBR nie nadaje się z kolei do użycia w konstrukcji zespołów do acetonu, krezolu, niektórych freonów, wody utlenionej, kwasu azotowego, ozonu, fenolów, pary wodnej, kwasu siarkowego, toluenu, większości rozpuszczalników, benzenu, chlorków, olejku sosnowego, styrenu, polipropylenu.

Płyty olejoodporne NBR mogą być stosowane w zakresie temperatur od -40 do 70oC.

Wymagania techniczne

Twardość H oSHa 65 ± 5
Wytrzymałość na rozciąganie 5 MPa
Wydłużenie względne % min. 200
Odporność na działanie oleju ASTM II po 24h zmiana masy, % ±10

W magazynie dostępna jest guma olejoodporna NBR w postaci rolki o szerokości 1200 mm, grubości 4mm, 6mm

https://domtechniczny24.pl/p%C5%82yty-gumowe.html

Ochrona dróg oddechowych cz1

Szczegóły

Odsłony: 1025

Cześć, dzisiaj temat:
Ochrona dróg oddechowych przed pyłami, dymami i mgłami toksycznymi.
Na przykładzie doboru ochrony dróg oddechowych do zagrożeń aerozolami toksycznymi, przedstawione są dylematy wynikające z braku logicznego procesu podejścia w takiej sytuacji. Ukazana jest aluzja analizy "wskaźnika ochronności" jako głównego kryterium doboru wzorowanego na NIOSH Respirator Decision Logic.

1. KRYTERIA DOBORU OCHRON UKŁADU ODDECHOWEGO

Typowa sytuacja z jaką spotykają się producenci i dystrybutorzy ochron dróg oddechowych, to mail od klienta z pytaniem co ma zakupić dla konkretnego stanowiska pracy: malarza, galwanizera, spawacza, operatora maszyny rolniczej, odlewnika. Od wiedzy i doświadczenia klienta i od wiedzy sprzedawcy bardzo często zależy życie lub zdrowie pracownika.
Poziom tej wiedzy jest często niewystarczający, a poza tym przepisy i dostępne materiały szkoleniowe są często niejasne i niekonsekwentne.
Zamiarem bieżącej prezentacji jest przedstawienie sposobu dobierania ochrony przed aerozolami toksycznymi i wskazanie zarówno sprzedawcy jak i odbiorcy} na ewentualne pułapki na tej drodze.

1.1. Podział ochron układu oddechowego

Wyróżnić możemy dwa sposoby (zapewnienia pracownikom świeżego powietrza do oddychania).
Można go zaopatrzyć w:
Maskę oczyszczającą powietrze.
Maskę oczyszczającą z dmuchawą.
Nad drugim przykładem nie będziemy się zatrzymywać bo, dysponując źródłem czystego powietrza pozostaje nam jedynie zastanowić się czy to źródło nosić na plecach, przy pasie, czy plątającym nogi w wężu zasilającym.
Zajmiemy się pierwszymprzypadkiem.

na wstępie ustalimy rodzaje zagrożeń.
Mogło nim być:
1 Aerozole, areozol.
2 Pary i gazy substancji szkodliwych.
3 Aerozole oraz pary i gazy toksyczne.

Zajmiemy się zgodnie z wcześniejszym założeniem do aerozolami i ustalmy jaki rodzaj ochron dróg oddechowych można stosować:

1 Półmaski jednorazowe.
2 Maski ochronne zaopatrzone w filtry wymienne lub wielokrotnego użytku.

Te drugie mogą funkcjonować na zasadzie wymuszenia przepływu powietrza przez materiał filtracyjny :
oddechem pracownika
wentylatorem (dmuchawą)
W obu tych przypadkach możemy filtry umieścić w konstrukcji:
Ustnika - kłopotliwe i niewydajne rozwiązane.
Półmaski
Pełnej maski
Poza maską, w połączeniu z wężem.
A dodatkowo, ochrony z wymuszonym obiegiem powietrza mogą być oparte o konstrukcję kaptura lub hełmu. Jak widać, istotnym czynnikiem wszystkich tych ochron są filtry.

1.2. Klasyfikacja filtrów

Podział przyjęty w Europie przewiduje trzy klasy filtrów:
P1 - filtr przeciwko pyłom, dla których NDS jest nie mniejszy od 2 mg/m3 (z wyłączeniem pyłów azbestu)
P2 - filtr przeciwko pyłom, dymom i mgłom, dla których NDS jest nie mniejszy od 0,05 mg/m3 oraz pyłom azbestu
P3 - filtr przeciwko pyłom, dymom i mgłom, dla których NDS jest mniejszy od 0,05 mg/m3

Maska przeciwpyłowa P3 Gwarek

Natychmiast po wprowadzeniu tej klasyfikacji zaczęły się niekonsekwencje w oznaczaniu wyrobów tymi klasami. Aby zrozumieć jak szkodliwa może być ona dla potencjalnego klienta, należy przypomnieć jaki podstawowy parametr i jakimi metodami jest badany przy określaniu klasy filtrów. Tym parametrem jest skuteczność filtracji. Bada się ją w Europie dwiema metodami:

Testem aerozolu chlorku sodu,
Testem mgły olejowej.

Pierwszy aerozol jest charakterystycznym aerozolem stałym: suche kryształki chlorku sodu zawieszone są w powietrzu. Badanie filtrów tym aerozolem odpowiada więc na kwestie jak skuteczny będzie filtr przeciwko aerozolom stałym (pyły i dymy).

Drugi aerozol jest charakterystycznym aerozolem ciekłym: kropelki oleju zawieszone są w powietrzu. Zbadanie filtrów tym aerozolem odpowiada więc na pytanie, jak skuteczny będzie filtr przeciwko aerozolom ciekłym (mgła cieczy). Wymagane skuteczności dla poszczególnych klas znajduje się poniżej.

Pojawiły się w ostatnich latach innowacyjne materiały filtracyjne, uzyskiwane z włókien sztucznych techniką wydmuchu w strumieniu gorącego powietrza (tzw. materiały pneumotermiczne). Istotnym mechanizmem filtracji jest w nich mechanizm oddziaływań elektrostatycznych pomiędzy naładowanym włóknem i odmiennie naładowanymi cząstkami aerozolu. Filtry wykonane z tego półproduktu są bardzo skuteczne gdy bada się je metodą chlorku sodu, szybko natomiast tracą swoje cechy filtracyjne gdy kropelki cieczy neutralizują ładunek na włóknach. Efekt ten uwidacznia się w teście mgły olejowej, ale dopiero w trakcie dłuższego testu.

Są na rynku filtry oznaczone jako P2 niewytrzymujące testu mgły olejowej.
Dla odróżnienia, czy filtry nadają się jedynie do filtracji cząstek stałych (pyłów i dymów) czy także cząstek ciekłych (mgieł) wprowadza się obecnie znak rozróżniający podklasy: P2S dla pyłów i dymów oraz P2SL dla pyłów, dymów i mgieł. Co gorsza zaczyna sobie torować drogę na rynek również podklasa P3S.
Dla zestawienia można podać, że USA konsekwentnie trzyma się swojej krajowej klasyfikacji filtrów i używa dodatkowych testów dla ich oceny. Klasy filtrów wg standardów USA to:

przeciwko pyłom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko dymom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko mgłom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko pyłom, dymom i mgłom o NDS mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko pochodnym radonu
przeciwko pyłom i mgłom zawierającym azbest. dane i tabela z strony http://domtechniczny24.net/index.php/bhp-sprzet-ochrony-osobistej

Filtr odwróconej osmozy

Szczegóły

Odsłony: 718

    Technika oczyszczania wody techniką odwróconej osmozy.

    Weną do napisania tego artykułu jest obserwacja ludzi w marketach kupujących na masową skalę tanią wodę w butelkach. Czemu to robią? - bo potrzebują mieć czystą wodę do picia, gotowania itd. Nie wiem czy wiedzą, ale w butelkach jest kranówa oczyszczona przemysłowymi filtrami odwróconej osmozy i uzdatniona. Taką samą wodę można sobie zrobić samemu kupując domowy zestaw np. RO6. Jeszcze kilka lat temu takie filtry kosztowały ponad 600 zł. Dziś ze względu na rozpowszechnienie technologii cena spadła o prawie połowę. Tak samo filtry wymienne i membrany OS są już znacznie tańsze. Zatem wymiana i wymiana filtrów nie obciąży tak naszej kieszeni.

    Wracając do wątku napiszę, czym jest proces odwróconej osmozy.
Aby zrozumieć, czym ona jest trzeba cofnąć się do szkoły, a dokładnie na lekcję biologii i przypomnieć sobie proces osmozy naturalnej.
Polega ona na naturalnym przesiąkaniu rozpuszczalnika przez błonę półprzepuszczalną w kierunku roztworu o większym stężeniu (w przypadku, gdy układ tworzą roztwór i rozpuszczalnik lub dwa roztwory o różnym stężeniu). Ciśnienie zewnętrzne równoważące przepływ osmotyczny zwane jest ciśnieniem osmotycznym charakterystycznym dla danego roztworu. Jeśli po stronie roztworu o większym stężeniu wytworzy się ciśnienie hydrostatyczne, wyższe niż osmotyczne, rozpuszczalnik będzie przenikał z roztworu bardziej stężonego do rozcieńczonego, a więc odwrotnie niż w przypadku osmozy naturalnej. Taki proces nazywamy odwrócona osmozą (z ang. reverse osmosis). Co nam to daje? Ze względu na rosnące skażenie środowiska, w tym wody i jej ujęć mamy możliwość pozyskana wody pozbawionej zanieczyszczeń, lub znacznego ograniczenia zanieczyszczenia tej wody.
Membrana RO skutecznie ( 90-99%) usuwa min: metale ciężkie, wirusy, rtęć, ołów, kadm, stront, cyjanki, chlorki, bromki, arsen i inne. Dzieje się tak ponieważ ścianki membranymają mikro pory o średnicy znacznie mniejszej niż wyżej wymienione cząsteczki.
Skuteczne pozyskiwanie wody to proces kilkuetapowy. Najbardziej rozpowszechniony jest sześciostopniowy system RO6.

    Pierwszy etap filtrowania to zgrubne dwa filtry sznurkowe 25 i 5 mikronów, oraz filtr węglowy.
Koleby etap to membrana odwróconej osmozy. Jest ich kilka rodzajów w praktyce najczęściej używa się tą z numerem 75. Ma ona wydajność na poziomie 75 galonów, inaczej to 280 litrów na dobę. Tu sie trochę zatrzymam. Woda po przejściu przez membranę RO jest prawie całkowicie pozbawiona minerałów a picie samej takiej wody nie jest zdrowe. Na potwierdzenie tch słów przytoczę spostrzeżenie pewnej osoby, która przetestowała to niejako na sobie. Wybierając się na jednodniowe wycieczki rowerowe piła wodę butelkowaną o zawartości minerałów 150-300 mg/litr. Czyli taką Po RO i szybkim mineralizatorze. Osoba ta zauważyła, że pod koniec kilkugodzinnej jazdy miała częste skurcze. Było to efektem braku magnezu w organizmie. Kiedy przestawiła się na wodę źródlaną o wysokiej zawartości minerałów około 1500-1700 mg/litr problem zniknął. Wniosek z tego taki, że powinno się unikać wody bezpośrednio z RO i na takiej wodzie bazować. Oczywiście jedna szklanka nikogo nie zabije.
    Żeby była jasność chodzi mi o picie czystej wody z RO. Jeżeli taką wodę użyjemy do zaparzenia np. ziół to wzbogacimy ją o olbrzymią ilość wartościowych składników, lub jak do tej wody wciśniemy odrobinę soku z cytryny. Kłopot ten po części rozwiązuje wkład dolomitowy.
Mineralizator do RO to następny element systemu. Jest on wypełniony dolomitem i ma za zadanie podnieść poziom wapnia i magnezu w wodzie.
    Ciężko jest dokładnie napisać, jaki stopień zmineralizowania daje ten wkład, ale jest to w granicy 50-250 mg/litr. Ważne jest, aby mineralizator był ustawiony w pionie.

Oto tabelka opisująca poziom zmineralizowania wody:

Klasyfikacja wód opakowanych wg stopnia mineralizacji (ogólnej zawartości składników rozpuszczonych)
Bardzo niskozmineralizowane: < 50 mg/l
niskozmineralizowane: > 50 –500 mg/l
średniozmineralizowane: > 500 –1500 mg/l
wysokozmineralizowane: > 1500 mg/l

    Jak widać woda z RO po mineralizatorze klasuje się w dolnej lub w środkowej granicy wód niskozmineralizowanych.
Jednym z trafnych rozwiązań powodujących że woda będzie mocniej zmineralizowana jest zamontowanie mineralizatora w pozycji stojącej. Wiem, że pierwotne ułożenie RO6tego nie przewiduje, jednak Pmyślmy:
Mineralizator to tuba z dolomitem, po pewnym czasie dolomit sie wypłucze i pozostanie na dnie. Natomiast na górze zrobi sie wolna przestrzeń i woda będzie przepływać nad dolomitem. Mineralizator w pozycji pionowej umożliwi przepływ wody przez dolomit, aż do jego zupełnego wypłukania.

Filtr odwróconej osmozy RO6

    Ostatnim elementem jest zbiornik buforowy. Podczas jego używania trzeba pamiętać, aby raz na 2-3 lata poddać układ i ten zbiornik dezynfekcji. Ja robię to w ten sposób, że wyciągam stare filtry i membranę, łącze w układ zamkniety węże, do zbiornika pierwszego kielicha dodaje chloru do dezynfekcji basenów ( wystarczy 1/10 tabletki}. Jak chlor w kielichu sie rozpuści to powoli odkręcam wodę do całkowitego napełnienia zbiornika. Czekam 1-2 godziny i wylewam wodę. Potem znowu napełniam i tak do momentu, aż z kranika będzie lecieć woda bez zapachu chloru. Czasami trzeba przemywać 5-6 razy.
Do zdezynfekowanego układu instaluję filtry, nowa osmozę i nowe filtry liniowe i gotowe.

    Nie ma, co panikować, na pewno woda z RO zapobiegnie kamienicy nerkowej, herbata, kawa, kompot czy zupa smakuje wyśmienicie. Najważniejsze, że woda jest pozbawiona metali ciężkich a co one robią z organizmem człowieka nie musze pisać. Tak jak z każdą ciekawostką techniczną trzeba trochę wiedzy, czasami pokombinować i można z niej korzystać bez obaw.
Pozdrawiam

Jak położyć płytki?

Szczegóły

Odsłony: 823

   Dzień dobry

Mnóstwo osób próbowało, niejedynym wyszło lepiej innym gorzej, bo to wbrew pozorom nie prosta sprawa. Na finalny sukces ma wpływ dużo czynników. Jednym jest czas, jeżeli wykonujemy to dla siebie i nikt nas nie goni to powinno się rzetelnie się do roboty przyszykować. Mam na myśli wiedzę teoretyczną i sprzęt.

Co może sie przydać z materiałów i narzędzi glazurniczych:

Płytki, jeżeli układamy je w środku to broń Boże nie gresowe, bo później jak będziemy chcieli zrobić otwór na kołek rozporowy, czy rurkę to sie zdziwimy i to bardzo mocno. Do płytek przydadzą sie listwy z tworzywa, choć mnie są obecnie tak modne, ale ja uważam, że moża nimi zamaskować to co nam nie wyjdzie. No i narożniki są bardziej bezpieczne, szczególnie jak mamy małe dzieci.

Klej do plytek, jest tego masa zawsze coś się znajdzie na naszą kieszeń.

Fugi, tu nie warto kombinować do wnętrz zwykłe, a na zewnątrz mrozoodporne (zalecam najlepszej jakości, nie ma nic gorszego niż przeciekający balkon)

Przecinarka do glazury, elektryczna lub ręczna. Jeżeli ręczne to proponuję Walmera, dobra Polska Firma w niezłej cenie. Jeżeli elektryczna to może być tania Dedra lub Pansam, powinno się tylko w trakcie zakupu sprawdzić czy tarcza diamentowa nie ma bicia. Należy pamiętać, że ważniejsze niż elektryczna maszynka do płytek jest to, jaką tarczę diamentową użyjemy.

Osprzęt glazurniczy, nakolanniki, sznurek traserski, krzyżyki i kliny do płytek, młotek gumowy.

Poziomica to ważna sprawa, bez niej wszystko bedzie kszywe. Miara zwijana, ołówek lub flamaster.

Jak już wszystko mamy można wziąć się do projektowania, mam na myśli sposób ułożenia płytek. Można je rozłożyć na sucho i przemyśleć całość kompozycji, estetyka to jedno i jakość to drugie.

- Zaczynamy od przygotowania podłogi i ścian. Jest to jeden z najważniejszych elementów. Odmiennie będziemy postępować w przypadku nowej podłogi (nowe tynki i wylewki muszą być związane, minimum 3-4 tygodnie w temperaturze pokojowej) a inaczej w przypadku starej. Poziomicą i łatą sprawdzamy poziom, usuwamy każde wystające kawałki betonu, starego kleju, farby, gipsu. Czasami trzeba popracować przecinakiem i młotkiem, na koniec wszystko odkurzyć i tu uwaga panowie - odkurzacz przemysłowy jest bardziej efektywny niż domowy. Na równą podłogę i scianę nakładamy grunt, lub jeśli powierzchnia jest bardzo nierówna to wylewkę samopoziomująca. Zachować czasy schnięcia!!!
Podsumowując podłoże musi być równe i dobrze związane.

- Po czym przystępujemy do właściwego projektowania, mam na myśli sposób rozłożenia płytek. Jeszcze raz układamy je na sucho, z uwzględnieniem szerokości fug. Na ściany ciężko jest ułożyć płytki na sucho :) trzeba wykorzystać sznurek traserski z farbką lub miarę, poziomica, łata aluminiowa i ołówek. Estetyka to jedno i jakość to drugie.

- Przystępujemy do układania glazury. Najpierw mieszamy zaprawę klejową, mechanicznie lub ręcznie. Polecam mieszanie mechaniczne, pamiętamy najpierw woda potem sucha zaprawa, odczekać i mieszać. Ilość zaprawy dostosować do tępa układania płytek. Klej kładziemy na podłożu za pomocą kielni i rozprowadzamy go pacą zębatą, 8mm, 10mm, 12mm, zależnie od wielkości płytek i nierówności podłoża. Na klej kładziemy płytkę, którą dodatkowo dociskamy i obijamy na całej powierzchni młotkiem z gumy. Zabezpieczamy krzyżykiem narożniki i sprawdzamy poziomicą czy płytka jest równa. Czasami się zdarza, że płytki są nierówne, wtedy trzeba odpowiednio manewrować krzyżykami dystansowymi. Jeśli zaprawy nałożymy za dużo (płytka jest za wysoko) lub za mało (płytka jest niżej niż pozostałe), należy ją oderwać i skorygować ilość kleju. Najlepiej zeskrobać kielnią klej i nałożyć na nowo. Paca zębata rozprowadza zawsze tyle samo kleju, trzymając ją pod różnym kątem można nałożyć mniej lub więcej kleju. Po nałożeniu pierwszego rzędu płytek, ostrożnie usuwamy klej z fug i mokrą pacą gąbkową czyścimy powierzchnię z kleju. Są takie kleje, które jak wyschną to nie można ich usunąć inaczej jak tylko środkami chemicznymi na bazie kwasu.
Ostatnie lub pierwsze płytki, zależnie od kompozycji trzeba przyciąć, pamiętając o dylatacjii odstępach od ściany. Najwięcej problemu przysparzają powierzchnie nieregularne lub rury i puszki elektryczne. Doskonale spisuje sie tutaj otwornica diamentowa - do gresu, lub otwornica do płytek. Linie nieregularne obrabiamy techniką kombinowaną: najpierw rogi wiertłem do płytek a następnie docinamy tarczą diamentową lub nacinamy rysikiem i wyłamujemy szczypcami do płytek. Na rynku pojawiły się sie profesjonalne urządzenia do cięcia linii nieregularnych, ale nie są one polecane dla amatorów (ze względu na cenę). Nierówne powierzchnie gładzimy osełką lub tarczą diamentową.

- Po 24 godzinach, od nałożenia ostatniej płytki przystępujemy do fugowania. Czyli zapełnieniu szczelin masą o odpowiednim kolorze. Masę do fugowania nakładamy na powierzchnię w zasięgu ręki nie większą niż 1m kw. Rozprowadzamy gumową pacą, skośnie do fug tak długo aż masa zapełni wszystkie szpary. I czyścimy powierzchnie płytek mokrą gąbką, nacinaną lub gładką. Po kilku godzinach można ostatecznie wymyć podłogę mopem i przystąpić do wykańczania, listami przypodłogowymi lub narożnikami.
Powodzenia

Narzędzia Knipex nowości 2016 cz.1

Szczegóły

Odsłony: 621

Witam
Przedstawię dwa nadzwyczaj ciekawe narzędzia Knipex, szczypce Cobra i nożyce do kabli zbrojonych drutem stalowym.

Innowacje szczypce Cobra Knipex - Szybko otworzyć, dosunąć, chwycić!
Bardzo ciekawe i pomocne rozwiązanie, w którym dopasowanie do wielkości chwytanej rury następuje automatycznie, poprzez dosunięcie maksymalnie rozsuniętych szczęk.

Opis:
Dodatkowa szybka regulacja bezpośrednio na chwytanej rurce poprzez zsunięcie rękojeści.
Łączy niezawodną blokadę sworznia z dodatkową funkcją dosuwania, która ułatwia pracę w wąskich i trudno dostępnych przestrzeniach montażowych.
Nastawienie następuje bezpośrednio przez dosunięcie do chwytanego przedmiotu.
Wypróbowany mechanizm zapadkowy uruchamia się po obciążeniu ramion. Położenie rękojeści zostaje wtedy zablokowana i można ją odbezpieczyć tylko po wciśnięciu przycisku.

W celu ponownego aktywowania funkcji dosuwania, należy odblokować sworzeń za pomocą przycisku i rozsunąć całkowicie szczęki.
Narzędzie zostało wykonane z specjalnej stali narzędziowej, kutej, hartowanej olejowo do twardości około 61 HRC.

Zęby na szczękach są naprawdę solidne w czasie testów skrawały mmocowaną rurkę instalacyjną. Po bliższym obejrzeniu szczęk nie zauważyliśmy żadnych śladów. Jak dla nas rewelacja.

Szypce do rur Cobra produkowane są w kilku odmianach, jedna z nich to Cobra® QuickSet, opisana powyżej, inne to specjalistyczne rozwiązania do zaciskania opasek, łamania glazury czy dokręcania rur pokrytych chromem.

I drugi produkt nożyce do kabli (z mechanizmem zapadkowym) do kabli zbrojonych drutem stalowym (SWA).
Zdarza się tak, że trzeba obciąć przewód wzmocniony oplotem z drutu stalowego. Najczęściej taki oplot jest zrobiony z drutu ocynkowanego stalowego. Standardowe nożyce nie są do tego dostosowane. Rozwiązaniem są prezentowane nożyce, a marka Knipex gwarantuje bezawaryjne wykonanie. Nożyce mają wymienne ostrza. Należy pamiętać aby nie używać ostrzy z okrągłym otworem tylko z z otworem w kształcie trapezu.
Nożyce te przecinają kable zbrojone drutem stalowym o średnicy do 45 mm / 380 mm2 (np. 4 x 95 mm2) przy pomocy jednej lub obu rąk.
Proste w obsłudze dzięki nieznacznej masie (800 g) i zwartej konstrukcji (długość 315 mm) – nadają się do miejsc trudno dostępnych.
Ostrza precyzyjnie szlifowane i utwardzane indukcyjnie umożliwiają czyste cięcie bez odkształcania krawędzi. Wytworzone z specjalnej stali narzędziowej, kutej, hartowanej w oleju.

Zastosowano w nich oryginalny trzystopniowy mechanizm zapadkowy o dużym przełożeniu, z wspornikiem do położenia narzędzia podczas cięcia.
Uwaga !! Nie nadaje się do cięcia kabli ACSR oraz lin stalowych!
Pozdrawiam.